ที่มา : Harvard Graduate School of Education [Link บทความ]
โดย : Leah Schafer
ผู้วิจัย : The Gaab Lab for Developmental Neuroscience [Link]
ถ้านักการศึกษาอยากจะสร้างเด็กที่มีทักษะการใช้ความคิดที่เป็นเลิศ และยังสามารถกำหนดเป้าหมายและหาวิธีที่จะทำตามเป้าหมายนั้นให้ได้ด้วยตัวเอง นักการศึกษากลุ่มนั้นคงต้องแวะมาดูที่ห้องดนตรีกันซะหน่อย ว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ในนี้
การที่เด็กจะเล่นเครื่องดนตรีให้ได้ซักชิ้น เด็กๆจะต้องมีสมาธิอยู่กับสิ่งที่กำลังฝึกซ้อมเป็นอย่างมาก สมองจะต้องสามารถสลับไปมาระหว่างการมีสมาธิอยู่กับจังหวะและตัวโน้ตที่กำลังเล่นอยู่ ซึ่งการที่สมองทำงานในรูปแบบดังกล่าว ส่งผลอย่างมากต่อการพัฒนาการทำงานของสมองด้านการจัดการ (Executive Functions - EF Skills) ซึ่งกระบวนการดังกล่าว ส่งผลอย่างมากต่อทักษะด้านคณิตศาสตร์และการอ่านของเด็ก
ในปี 2014 นักวิจัยได้ทำการศึกษาในผู้ใหญ่อายุระหว่าง 18-35 ปี และเด็กอายุ 9-12 ปี โดยแบ่งเป็นกลุ่มที่ทำกิจกรรมดนตรีและไม่ได้ทำอย่างละครึ่ง นักวิจัยได้ทำการทดสอบโดยให้กลุ่มทดลองทำกิจกรรมที่จำเป็นต้องใช้ EF Skills โดยผลลัพท์ของการทดลองสรุปได้ ดังนี้
กลุ่มผู้ใหญ่และเด็กที่เล่นดนตรี มีความยืดหยุ่นในการใช้ทักษะการคิดมากกว่า
กลุ่มผู้ใหญ่ที่เล่นดนตรีมีความจำดีกว่า
กลุ่มเด็กที่เล่นดนตรีสามารถใช้ความคิดได้เร็วกว่า
ในกลุ่มที่เล่นดนตรี มีการทำงานของสมองคอร์เทกซ์ส่วนหน้า (Prefrontal Cortex) สูงมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งสมองส่วนนี้คือสมองส่วนที่ควบคุมการทำงานด้านการจัดการ
อย่างไรก็ดี ผู้วิจัยกล่าวว่านี่เป็นเพียงการทดลองระยะสั้น ผลการวิจัยที่ชัดเจนยังจำเป็นต้องใช้การเก็บข้อมูลในระยะยาวต่อไป โดยได้ฝากความเห็นทิ้งท้ายไว้ว่า
"การแทนที่วิชาดนตรีด้วยวิชาการอ่านหรือคณิตศาสตร์ในโรงเรียนเพื่อที่จะเพิ่มคะแนนมาตรฐานระดับชาติ อาจจะนำไปสู่การลดระดับความสามารถการใช้สติปัญญาของเด็กๆแทน"
“Replacing music programs with reading or math instruction in our nation’s school curricula in order to boost standardized test scores,” they write, “may actually lead to deficient skills in other cognitive areas.”
